Diane Petry, geboren te Kalmthout - België in 1942, was als kind al steeds in de weer met tekenen en kleuren. Ze studeerde stylisme – patroontekenenen aan een geromeerde haut couture school in Antwerpen. Als 16 jarige tekende zij een volledig te showen collectie avondkledij voor de wereldtentoonstelling EXPO 58 in Brussel. Na haar opleiding werkte ze al snel met leerlingen van de Antwerpse modeafdeling academie oa Patrick Van Ommeslaeghe. Hij opende met zijn défilé het MOMU -modemuseum in Antwerpen in 2002.
Natalie Vleeshouwer het latere kledingmerk Fragil (wereldwijd), verder nog getekend voor o.a. gekende namen als Dries Van Noten, Marina Yee, Christian Wynants, Dirk Huenberghe, Wauter Hoste. Ze tekende kostuums voor de opening akte van Il Trovatore Koninklijke Opera, later vertrokken de kostuums naar Japan.
Na haar opleiding heeft ze een cursus beeldhouwen gevolgd op de academie in Deurne bij professor De Martelaere. Naast haar werk als patroontekenaar en een eigen kledinglijn ‘Tia Tia’, bleef zij ook schilderen.
Eenmaal op pensioen gaf ze zich hier volledig aan over en met de kennis van materialen stoffen en papier vond ze het boeiend om materies te ontwikkelen met verrassende resultaten. Het boeiends is te zien hoe die reageren op water, warmte, verf en kleurpigmenten. Ook het gebruiken van materialen voor dingen waar ze op het eerste zicht niet geschikt voor zijn, op die manier zijn haar monumentale wandtextiel schilderijen tot stand gekomen. Vroeger schilderde zij ook op enorme ‘vliegers’ in canvas en plaatste zo de omkadering niet rond maar in het werk en stelde deze tentoon in verschillende galerijen.
Naar haar grote doeken (kan wel 4, 6 tot 8 meter zijn) is veel vraag, doordat zij haar materialen zelf prepareert is zij onbeperkt. Het resultaat van stoffen en papier samen te voegen is zo apart dat er vrij snel veel interesse voor was, zowel in binnen als buitenland (o.a. Nederland, Luxemburg, Canada, Argentinië, Kaapstad, Australië, Florida, Japan). Haar inspiratie haalt zij uit zeer eenvoudige dingen zoals verroeste metalen voorwerpen, steigerpalen in de haven, luchtfoto’s genomen vanuit midden Oost-Afrika. Vooral daken van kleine huisjes in sloppenwijken en dan weer plots toevallige verbleekte knipsels van kranten of druppels op foto’s enz. Ze werkt alleen in haar zeer groot atelier waar men haar de klok rond kan vinden. Het is voor haar een prettige zoektocht naar meer.
Ze is ondervoorzitster in van de kunstkring Bark en lid van de cultuurraad.
