Bernhard Prinz, geboren in 1953 in Fürth, studeerde kunstgeschiedenis en schilderkunst in Erlangen en Neurenberg. Hij is internationaal bekend geworden met zijn fotografische portretten. Deze zijn teruggebracht tot essentiële veralgemenende vormen, die eerder aan klassieke schilderijen dan aan foto's doen denken.

Prinz heeft talrijke prijzen en onderscheidingen gewonnen sinds hij in het begin van de jaren tachtig in de internationale kunstscene opdook. Hij presenteerde zijn series werken - sommige met installatie-elementen - in talrijke solo- en groepstentoonstellingen, zoals documenta8 Kassel (1987), Serpentine Gallery, Londen (1988), Wiener Secession (1990), Hamburger Kunsthalle (1996), Museum Folkwang Essen (2003).

Prinz' beelden van gebouwen, natuurstudies en stillevens, genomen op verschillende plaatsen in Europa, onttrekken zich in hun verscheidenheid en diversiteit aan een onmiddellijke lezing. Uitdrukkingsvormen en gedragsnormen, gebaren, overdrachtspatronen en tekensystemen worden als uiteenlopende esthetische en culturele invloeden alleen onthuld in contrasterende nevenschikking in de specifieke situatie van de installatie in de galerieruimte. Achter het oppervlak van het zogenaamd bekende kunnen nieuwe inzichten worden opgedaan, die zwelgen in subtiele humor en ironie.