Charles Eyck (1897, Meerssen, Limburg - Nuth (Schimmert), Limburg, 1983), ook gespeld Charles Eijck, volledige naam Charles Hubert Eyck, was een Nederlandse schilder, aquarellist, pastellist, tekenaar, illustrator, grafisch ontwerper, lithograaf, keramist, glasschilder, beeldhouwer, architect, monumentaal kunstenaar, muurschilder, interieurontwerper.

Charles Eyck was in de periode 1922-1983 actief in Meerssen, Rotterdam, Amsterdam, Rome, Stockholm, Frankrijk, Cagnes, Parijs, Maastricht, Zeist, Utrecht, Schimmert, Curaçao, Schimmert.

Samen met Henri Jonas en Joep Nicolaas was hij een pionier van de 'Limburgse School'. Charles Eyck kreeg zijn opleiding in de monumentale kunst (muurschildering, glas-in-lood, etc.) aan de Rijksakademie in Amsterdam. Daarvoor was hij als Delftschilder verbonden aan Céramique in Maastricht. In 1922 was hij winnaar van de Prix de Rome, Eerste Prijs Schilderkunst. Na een kort verblijf in Zweden, Curaçao, Zuid-Frankrijk, Amsterdam, Clamart en Utrecht vestigde hij zich in Schimmert.

Charles Eyck trouwde met de Zweedse schilder Karin Meyer. Hij was docent aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht en aan de Vrije Academie in Utrecht. Hij was lid van Arti et Amicitiae (Amsterdam) en Pulchri Studio (Den Haag). Aan het begin van zijn artistieke carrière werkte hij op impressionistische wijze.

Later werd hij bekritiseerd omdat hij in een min of meer gestage religieuze stijl volhardde. Door deze kritiek en zijn toenemende doofheid leidde hij een gepensioneerd leven in Schimmert. Zo werd Van Eyck in 1919 meerdere malen onderscheiden met de Willink van Collen-prijs. Charles Eyck maakte glas-in-loodramen, kruiswegstaties en fresco's in tal van kerken en kloosters, vooral - maar zeker niet uitsluitend - in de provincie Limburg.

Charles Eyck stierf op 86-jarige leeftijd.