Harmen Hermanus Meurs was een Nederlandse schilder en aquarellist. Tussen 1909 en 1912 ging hij naar de Rijksschool voor Kunstnijverheid en de Rijksakademie van Beeldende Kunsten, beide in Amsterdam, waar hij les kreeg van Louis Raemaekers, een politiek cartoonist. In 1918 trad Meurs toe tot de kunstenaarsvereniging De Onafhankelijken. Hij was hun voorzitter tot 1932.

Meurs werd een bekende kunstenaar die ook in het buitenland exposeerde. Hij schilderde landschappen, stadsgezichten en portretten, maar specialiseerde zich vooral in het schilderen van boerentaferelen en stillevens van bloemen. Zijn stijl was aanvankelijk post-impressionistisch. Later werd hij geïnspireerd door het expressionisme en het fauvisme. Vanaf 1925 werd zijn werk realistischer en verwant aan de 'Neue Sachlichkeit' (Nieuwe Zakelijkheid).
Hij was actief in Nederland en Frankrijk. In 1930 ging hij naar Parijs voor een tentoonstelling van het Duitse en Belgische surrealisme in opdracht van De Onafhankelijken. Die tentoonstelling, in het Stedelijk Museum, was de eerste tentoonstelling over surrealisme in Nederland.

Meurs was een felle tegenstander van de nazi's en liet dat zien in zijn werken. Hij weigerde lid te worden van de Reichskulturkammer en raakte als kunstenaar geïsoleerd. Na de oorlog reisde hij naar Spanje en Frankrijk. Meurs bleef schilderen tot aan zijn dood in 1964.