Jeff Koons werd geboren op 21 januari 1955 in York, Pennsylvania en is een Amerikaanse kunstenaar die bekend staat om zijn werk met onderwerpen uit de populaire cultuur en zijn reproducties van banale voorwerpen, zoals ballondieren in roestvrij staal met spiegelende oppervlakken. Hij woont en werkt zowel in New York City als in zijn woonplaats York, Pennsylvania. Hij is opgeleid aan de School of the Art Institute of Chicago en het Maryland Institute College of Art in Baltimore (1976) en werkte als goederenmakelaar op Wall Street voordat hij aan zijn carrière als kunstenaar begon. In de jaren tachtig verwierf hij internationale erkenning als radicaal exponent van Neo-Geo of Post-Pop, een Amerikaanse stroming die zich in de jaren tachtig bezighield met toe-eigening en parodie, als reactie op de uitgepuurde kunst van het minimalisme en conceptualisme in het voorgaande decennium. Naar het voorbeeld van de popartiesten van de jaren zestig.
Koons gebruikte zijn werk om de commerciële systemen van de moderne wereld te weerspiegelen. Ook verwees hij terug naar de Duchampiaanse traditie, door zich een kunststatus toe te eigenen aan geselecteerde producten. Zijn in perspex ingekapselde stofzuigers (1980-81; zie 1993 exh. cat., pls 5-9) werden geclassificeerd als monumenten voor steriliteit. Zijn onberispelijke replica's van huishoudelijke producten, advertenties, kitscherig speelgoed en modellen oefenden een enthousiaste steun uit voor onbeperkte consumptie, in tegenstelling tot de versluierde kritiek op sommige werken van de eerste generatie Pop-kunstenaars. Koons zag de westerse beschaving als een gedreven samenleving, gevleid door narcistische beelden en met een vraatzuchtige honger naar glamoureuze producten. In zijn uitingen van het extatische en het banale aarzelde hij niet om de grenzen van de smaak te doorbreken; in het werk Made in Heaven (1989-91; zie 1993 exh. cat., pls 48-65) toonde hij expliciete seksuele foto's en modellen van zichzelf met zijn vrouw Ilona Staller ('La Cicciolina'). Dergelijke werken waren natuurlijk zeer controversieel.
Zijn werken zijn verkocht voor aanzienlijke bedragen, waaronder minstens één wereldrecord veilingprijs voor een werk van een levende kunstenaar. Op 12 november 2013 verkocht Koons' Balloon Dog (Orange) tijdens Christie's Post-War and Contemporary Art Evening Sale in New York City voor 58,4 miljoen dollar, boven de hoge schatting van 55 miljoen dollar, en werd daarmee het duurste werk van een levende kunstenaar dat op de veiling werd verkocht. De prijs lag boven het vorige record van Koons van 33,7 miljoen dollar en het record voor de duurste levende kunstenaar, gehouden door Gerhard Richter, wiens schilderij uit 1968, Domplatz, Mailand, voor 37,1 miljoen dollar werd verkocht bij Sotheby's op 14 mei 2013. Balloon Dog (Orange) was een van de eerste van de Balloon Dogs die werd vervaardigd, en was eind jaren negentig aangekocht door Greenwich-verzamelaar Peter Brant.
Critici zijn sterk verdeeld in hun opvattingen over Koons. Sommigen zien zijn werk als baanbrekend en van groot kunsthistorisch belang. Anderen doen zijn werk af als kitscherig, krasse, en gebaseerd op cynische zelfmerchandising. Koons heeft verklaard dat er geen verborgen betekenissen in zijn werk zitten, noch enige kritiek.
Koons ontving in 2000 de BZ Cultural Award van de stad Berlijn en in 2001 de Skowhegan Medal for Sculpture. In 2002 werd hij benoemd tot Chevalier van het Franse Legioen van Eer en in 2007 werd hij gepromoveerd tot Officier. Hij kreeg de Wollaston Award 2008 van de Royal Academy of Arts in Londen. In 2013 ontving hij de Medal of Arts van het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken.
Wij gebruiken cookies voor statistieken die ons helpen onze site te verbeteren. Door deze site te gebruiken, zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen, gaat u hiermee akkoord.
