Daniel Douglas (Dedemsvaart, 1984) groeide op op het platteland van Nederland en bracht zijn jeugd door in het landschap dat zo beroemd is afgebeeld door de Nederlandse 17e-eeuwse schilders. Lage, brede horizonten en felle wolkenluchten, de bekende beelden waarmee hij opgroeide vormden een solide basis voor Douglas’ latere werk.
Al op jonge leeftijd was het duidelijk: Daniel wilde schilder worden. Na een voorbereidend jaar aan de kunstacademie te hebben gevolgd, liep Douglas in 2004 stage bij kunstenaar Maarten Welbergen. Hier leerde hij de basis van het olieverfschilderen en het proportioneren. Een jaar later verhuisde Douglas naar Italië om te studeren aan de kunstacademie van Florence. Op deze beroemde kunstacademie studeerde hij verschillende klassieke teken- en schildertechnieken en leerde kritisch observeren.
De stijl van Douglas kan worden omschreven als overwegend realistisch; zijn schilderijen tonen alledaagse taferelen, landschappen, stillevens en portretten. In zijn werk speelt de esthetiek van licht en natuur een belangrijke rol. Door in lagen te werken creëert Douglas een rijke compositie met diepe kleuren.
“Schilderen is voor mij letterlijk een manier om dromen waar te maken. Ik ben aan het dagdromen, heb een beeld in mijn hoofd en terwijl ik eraan werk, ontstaat het. Ik kan echt genieten van dit proces en ik ben blij om mijn verbeelding met de wereld te delen.”
Sinds 2012 werkt Douglas aan zijn serie ‘New Light’, die de stijl van de oude meesters combineert met kunstlichtbronnen uit onze moderne tijd. In dit werk voel je de magische sfeer die dit licht creëert. Douglas niet
