Armand Bouten (Venlo 1893-Amsterdam 1965), groeide op in Venlo en vertrok in 1912 naar Amsterdam waar hij op de Rijksnormaalschool de lerarenopleiding volgt voor tekenleraar. Hij leert hier al zijn grote liefde kennen, Han Korevaar, die als medestudente verbonden was aan de opleiding. Ze blijven hun hele leven samen.
Zijn uitgesproken expressieve schilderijen leveren hem veel negatieve kritieken op. In 1922 trouwen ze en besluiten op huwelijksreis te gaan naar Italië, uiteindelijk belanden ze in Boedapest waar ze een jaar zouden blijven.
Zijn schilderijen bevatten steeds terugkerende thema's en vooral de troosteloosheid van een grote stad is een terugkerend thema, vaak schildert hij bordelen, musicerende zigeuners, café's en katten.
Ze maken meerdere reizen en verblijven in allerlei verschillende landen waar ze kortere of langere tijd verblijven. Ze maken meerdere reizen naar voornamelijk Oost-Europa en Berlijn. In 1924 vertrekken ze naar Parijs, ze wonen en werken in Montparnasse, een wijk met veel kunstenaars en atelierwoningen. Ze maken er makkelijk contacten, zo komt hij onder andere in contact met de Duitse kunsthandelaar Herwarth Walden, oprichter van het kunsttijdschrift "Der Sturm'.
In Parijs schildert Bouten vooral veel elegante dames in een feestelijke omgeving. Zijn werk heeft duidelijke invloeden van Chagall, die hij ook in Parijs leert kennen.
Zijn werk is optimistischer qua kleur, zijn dames ogen vrolijk een uitdagend. Vooral zijn aquarellen uit de tweede helft van de jaren 20 zijn wat betreft kleurgebruik en penseelvoering anders. Meer pasteltinten, lichter en losser. Uiteindelijk wordt zijn werk steeds triester, zijn vrouwen zijn uitgemergeld en ook zijn kleurgebruik wordt steeds somberder.
Vermoedelijk komen ze begin jaren 30 in Brussel te wonen, ze verblijven daar tot 1953. In de jaren 30 begint hij ook beelden te maken die duidelijk Afrikaanse invloeden hadden.
Vlak na de bevrijding in 1945 heeft hij een grote expositie bij Galerie Apollo, een gerenommeerde galerie waar ook Ensor, Permeke, Brusselmans en Gustave de Smet ook exposeerden. Hij wordt daar nadrukkelijk gerekend tot de École de Paris. Het is zijn laatste expositie. Hij keert uiteindelijk in 1953 naar Nederland terug en leeft de laatste jaren van zijn leven in grote armoede.
Literatuur:
In 2008 heeft het Groninger Museum een grote overzichtstentoonstelling gehouden over het werk van Armand Bouten, er is toen ook een boek verschenen met de titel; 'Kunst maakt zichzelf', een diepgeworteld expressionisme'. Armand Bouten (1893-1965)', Susan van den Berg. Uitgave Groninger Museum, 2008.
