Cornelis Johannes (Kees) Maks (Amsterdam, 22 augustus 1876 - 28 oktober 1967) was een Nederlands kunstschilder. Hij signeerde zijn werk als C.J. Maks. Hij is verwant aan de Bergense School en de Haagse School.

De schilder Kees Maks was een leerling van G.H. Breitner, wat terug te vinden is in de gedurfde, robuuste beeldtaal van zijn schilderijen.
Hij verdeelde zijn tijd tussen Amsterdam en Parijs en schilderde vooral scènes uit het mondaine uitgaansleven, zoals circusvoorstellingen, dansparen, wandelende gezelschappen en tuinfeesten. Deze scenes waren tot dan toe onbekende thema’s in de Nederlandse kunst.

De levenslustige onderwerpen en de frivole manier van schilderen, waarbij de kunstenaar met heldere, felle kleuren flinke kleurvlakken en extreme contrasten van licht en schaduw, vormde, imponeerden het publiek. Zijn werk werd door zijn tijdgenoten als niet-Nederlands beschouwd, maar werd in Frankrijk, met name in Parijs, goed ontvangen. Tussen 1910 en 1945 nam Maks deel aan de jaarlijkse Salons van de hoofdstad.

Kees Maks wordt gerekend tot de belangrijkste moderne, figuratieve kunstenaars van het begin van de 20e eeuw. Terwijl in het eerste kwart van de 20e eeuw de avant-gardistische schilderkunst haar invloed deed gelden in Europa, keerden veel kunstenaars in het interbellum juist terug tot een meer neo-klassieke figuratie, die bekend werd als retour à l’ordre. Met name in Parijs verwierven deze figuratief werkende kunstenaars onder wie ook Kees van Dongen en Jan Sluijters faam.