Een voorloper van de Zwitserse en Duitse Jugendstil, Hans Eduard von Berlepsch-Valendas, studeerde architectuur bij de Duitse architect en criticus Gottfried Semper in Zürich en volgde cursussen kunstgeschiedenis en filosofie. De liberale opvattingen over kunst en gemeenschap die hij leerde, lieten een blijvende invloed op hem achter, en Berlepsch was al vroeg vastbesloten om de samenleving en het dagelijks leven te veranderen door middel van kunst. Na zijn afstuderen aan de Politecnice verhuisde Berlepsch naar Duitsland, waar hij in 1875 de architectuur opgaf om zich in te schrijven aan de kunstacademie van München om schilderkunst te studeren. Hij vestigde zich in de kunstscene van München en nam later deel aan een vast lid van de Secessionistische beweging in München. Berlepsch was kort na zijn verhuizing naar München lid geworden van de Duitse Vereniging voor Toegepaste Kunst en begon pas in de jaren 1880 zijn eigen ontwerppraktijk te ontwikkelen. William Morris en de Britse Arts and Crafts-beweging werden een belangrijk referentiepunt voor Berlepsch, die een van de eerste critici in Duitsland was om de gelijkheid van decoratieve en schone kunsten te benadrukken, en om de noodzaak van een hervorming in het ontwerponderwijs te benadrukken. Na deze cruciale gebeurtenis was hij mede-organisator van en nam hij deel aan de eerste Jugendstil-tentoonstelling in het Glaspalast van München in 1897, en nam hij deel aan de belangrijkste tentoonstellingen van decoratieve kunst, die hij respectievelijk in 1900 en 1902 in Parijs en Turijn ontving.
